De hopla is een vorm in de poëzie die uitsluitend gebezigd wordt door Judthi Herzberg. Het zijn ultrakorte gedichtjes van vier a vijf regels, al dan niet rijmend, waarin alles wordt gezegd zoals alleen Judith Herzberg het kan zeggen.

Hopla

We kenden elkaar nog maar net

En hopla we lagen al in bed

Voor praten was geen tijd

Of voor een goed ontbijt

Hopla hier, hopla daar.

Drank

Mijn glas was vol

Jouw glas is leeg

Mijn fles was vol

Jouw fles is leeg

U beider sokken vol.

Opsporing verzocht

Op een station in dichte mist

Werd een treinmachinist vermist

NS geschrokken verspreidde foto’s

De machinist nog immer spoorloos.